**İmam
Malik'in kendisi için "ilim deryası" tespitinde bulunduğu Tabiin'in
büyük alimi İmam Zühri'nin Hudeybiye anlaşması için: "İslam tarihinde
Hudeybi'yeden önce onun kadar büyük bir zafer olmamıştır” dediğini..
***Beşyüz sahabe ile görüştüğü bilinen tabiin alimi Abdurrrahman bin Ebi
Leyla'ya göre Hayber fethinin Hudeybiye sulhünden 20 gün sonra vukuu
bulduğunu ve Fetih Suresindeki: "Ve onlara yakın bir fetih verdi"
ayetindeki "yakın fetih'in" Hayber zaferi olduğunu..
***Resulullah'ın(SAV) Hayber fethinden sonra Yahudi ölüleri arasında
kayıplarını arayan Safiyye ve kızkardeşi ve onların yanında umursamazca
gezinen Bilal-i Habeşi'yi gördüğünü. Sonra Hz. Bilal'e sertçe: “Senin
kalbinde hiç merhamet yok mudur? Kendi akrabalarından olup ölmüş bulunan
kimselerin cesedleri arasında dolaşmakta olan iki genç kızın yanından
böyle geçiyorsun" diyerek insan hissiyatını dikkate almakta nasıl zirve
olduğunu gösterdiğini..
***Habibullah'ın(ASM) Hayber'de Selam bin Mişkem'in karısı Zeynep'in
eliyle gerçekleşen zehirlenmenin etkisini ömrü boyunca taşıdığını.Vefat
hastalığı sırasında kendisini ziyaret gelen Ümm-ü Bişr binti Bera'ya:
“Ey Ümm-ü Bişr! Şu anda Hayber'de kardeşinle beraber yediğim zehirli
etten dolayı kalp damarlarımın koptuğunu hissediyorum" buyurduğunu..Bazı
Siyer ulemasının Allah Resulunün(SAS) vafatında bu zehirin de tesiri
olduğundan dolayı kendisinin aynı zamanda şehid olduğunu kabul
ettiklerini..
***Amr bin As'ın Hudeybiye sulhünden sonra yerleşmek için gittiği
Habeşistan'da öldürmek için kendisine teslim etmek üzere Resul-i
Ekrem'in(SAV) bir elçisini Habeş Necaşisinden istediğini..Bunun üzerine
Necaşi'nin Amr'ın burnuna şiddetli bir darbe indirip onu kan revan
içinde bıraktığını ve sonra: “Ey Amr! Demek sen Musa ve İsa
peygamberlere gelmiş olan Namus-u Ekber'in(Cebrail) kendisine gelip
durduğu bir zatın elçisini öldürmek üzere sana vermemi isyorsun ha?
Vallahi eğer onu öldürmüş olsaydın sizden hiçbirinizi sağ bırakmazdım.
Resulullah'ın elçisi öldürülür mü hiç?" dediğini..Bu hadiseden çok
etkilenen Amr'ın kısa bir zaman sonra Müslüman olduğunu..
***Bedir savaşının Arap topraklarında İslam ordunun ilk savaşı olduğu
gibi Mute muharebesinin de Arap toprakları dışındaki ilk çatışma
olduğunu...
*** Mute savaşında İslam ordusunun kaybının sadece 12 olduğunu...Bu
durumun Bizans ve onun müttefiki Arapların gözünü korkuttuğunu...
*** Halid Bin Velid'in Müslüman olduğunda Kureyş büyüklerine: “Aklı
başında olan herkes artık Muhammed'in sihirbaz ve şair olmadığını onun
söylediği sözleriin de Alemlerin Rabbinin sözü olduğunu anlamıştır. Akıl
ve basiret sahiplerinin ona tabi olmaları hak olmuştur" dediğini. Bu
sözleri duyunca öfkelenen Ebu Süfyan'ın Halid'in üzerine atılmak
istediğni. Onu durduran İkrime bin Ebu Cehil'in: "Yavaş ol bakalım ey
Ebu Süfyan! Bu görüşünden dolayı Halid2i öldürmek mi istiyorsun? Aslında
bütün Mekkeliler bu görüştedirler. Vallahi korkarım ki bir sene
geçmeden bütün Mekke halkı bu görüşe uyacaktır" dediğini..
***Peygamberimiz hakkında Bizans hükümdarı ile görüşen Ebu Süfyan'ın bu
görüşmeden sonra yanındaki arkadaşlarına: “Muhammed'in davası önüne
geçilemeyecek kadar duyulup güçlenmiştir. Baksanıza Ben-i
Asfar(Bizanslılara Araplar böyle derdi) hükümdarı bile ondan korkuyor."
dediğini..
***Bizans hükümdarı Heraklius'un Astronomi'den anlayan biri olup birgün
yüzünün renginden bie şey olup olmadığını soran Rum patriklerine:
“Yıldızlara bakarken sünnetlilerin hükümdarının zuhur ettiğini gördüm"
cevabını verdiğini..
***Nebi(ASM)'ın mektubu kendise ulaştığında Heraklius'un bu mektubu
Başpiskopos'una gösterdiğinde ondan; “Allah'a andolsun ki bu Musa ve
İsa'nın bize müjdeledikleri ve bizim beklemekte olduğumuz peygamberdir.
Ben kendim o Peygamberi tasdik edip ona uyacağım" cevabını
aldığını..Bunun üzerine kendisini de: "Evet o Peygamberdir. Ancak onu
tasdik etmeye ve tabi olmaya muktedir değilim. Eğer bunu yaparsam
hükümdarlığım elden gider ve Bizanslılar da beni öldürür." dediğini...
KAYNAK:
Son Peygamber- Prof. dr. M. Ebu Zehra- Kitabevi YayınlarıHz.
Peygamber (sav) bulduğunu yerdi. Onun nezdinde yemeklerin en sevimlisi
defef şeklinde yenilen yemekti. Defef ise birçok elin uzatıldığı yemek
sofrası demektir.
Onun nezdinde yemeklerin en sevimlisi et yemeği idi
Yemeklerin en sevimlisi onun nezdinde et yemeğiydi. Et yemeği hususunda
şöyle demiştir: ‘Bu yemek duyma hassasını geliştirir. Dünya ve ahirette
yemeklerin efendisi bu yemektir. Eğer ben Rabbimden her gün bana bu
yemeği yedirmesini niyaz etseydim rabbim bana muhakkak yedirirdi’
Hz. Peygamber tiridi et ve kabak ile birlikte yerdi. Kabağı severdi. ‘Bu benim Yunus kardeşimin bitkisidir’ derdi.
Hz. Peygamber (sav) kendisi için avlanan kuşun etini yerdi. Fakat bizzat
avlanmazdı. Hz. Peygamber et yediği zaman başını etin üzerine eğmezdi.
Eti ağzına götürür sonra ön dişleriyle parçalar yerdi. Kesilen koyunun
budunu ve gerdanını severdi. Çömlekte pişirilen yemeklerden kabak
yemeğini katıklardan da sirkeyi severdi.
Bu hurma cennettendir ve sihir için şifadır
Hurmadan da Ucve denilen Medine hurmasını severdi. Ucve hurması için
bereket duası etmiştir: ‘Bu hurma cennettendir. Zehir ve sihir için
şifadır’
Hoşuna gideni yer hoşuna gitmeyeni yemezdi
Hz. Peygamber (sav) sarımsak soğan yemeyi kerih görürdü. Hiçbir yemeği
kötülemezdi. Ancak hoşuna gideni yer gitmeyeni terk ederdi. Eğer midesi
bir yemeği almazsa o yemeği başkasına kötülemezdi.
Yemeğe dua ile başlardı
Hz. Peygamber sofrası kurulduğu zaman şöyle derdi:
‘Allah’ın ismiyle başlarım! Ey Allah’ım! Bu nimeti şükrü yapılmış ve
cennet nimetinin verilmesine vesile yapacağın bir nimet kıl.
Yemeğini yer sofrasında dizleri üzerinde yerdi
Yemek için oturduğunda çoğu zaman dizlerinin üzerine otururdu. Namaz
kılan bir kimsenin oturduğu gibi otururdu. Ancak şu farkla ki sağ
ayağını diker sol ayağının üzerine otururdu. ‘Ben sadece bir kulum!
Kulun yediği gibi yer kulun oturduğu gibi otururum’ derdi.
Yemeği çok sıcak iken yemezdi
Hz. Peygamber (sav) sıcak yemeği yemezdi. ‘Sıcak yemekte bereket yoktur.
Allah Teâlâ bize ateşi yedirmemiştir. Bu bakımdan yemeği soğutunuz da
yiyiniz’ derdi.
Sağ eliyle ve önünden yerdi
Tabağın kendi tarafına düşen kısmından yerdi. Üç parmağı ile yerdi. Çoğu
zaman dördüncü parmağını da yardımcı yapardı. Hiçbir zaman iki
parmakla yemezdi.
Su ile hurma
Yemeğinin çoğu su ile hurmaydı. Hurma ile sütü bir arada yer ve onlara ‘en güzel iki yemek’ diye isim verirdi.
Yemekten sonra şöyle dua ederdi:
Yemekten doyduğu zaman şöyle derdi: ‘Hamd Allah’a mahsustur. Ey
Allah’ım! Senin içindir hamd. Yedirdin ve doyurdun. İçirdin hem de doya
doya içirdin. Ancak Senin içindir hamd... Nimetini inkâr etmediğimiz
şükrünü terk etmediğimiz ve nimetinden müstağni olmadığımız halde bu
ikrar ve itiraflarda bulunuyoruz’
Yemekten sonra elini yıkar yüzünü mesh ederdi
Hz. Peygamber (sav) özel olarak et ve yemek yediği zaman iki elini güzelce yıkar sonra kalan su ile yüzünü mesh ederdi.
Suyu üç yudumda içerdi
Hz. Peygamber suyu üç nefeste içerdi ve her nefesin başında bir besmele
çekmek üzere üç defa besmele çekmiş olurdu ve her içişin sonunda
‘Elhamdülillah’ demek suretiyle üç defa hamdederdi. Suyu eme eme ve tada
tada içerdi.
Önce sağındakine ikram ederdi
Hz. Peygamber (sav) içtiği sudan arta kalanı sağında bulunan kimseye
verirdi. Gerek yemek kabına gerekse su kabına nefesini alıp vermezdi.
Ağzını kaptan çekerek nefesini verirdi.
Çoğu zaman yiyeceğini kendi hazırlardı
Hz. Peygamber (sav) evinde azat edilmiş köleden daha utangaçtı. Aile
efradından yemek istemezdi. Onlara ‘Benim canım filan yemeği istiyor’
diye telkinde bulunmazdı. Eğer yedirirlerse yerdi. Kendisine ne
verirlerse kabul ederdi. Hz. Peygamber’e hangi sudan içirseler içerdi.
Çoğu zaman bizzat kalkar yiyecek ve içeceğini hazırlardı.
Peygamberimizin "bu güzeldir" dediği yemek
Hz. Osman (r.a) kendisine ‘paluze’ takdim etti. Paluze’den yediler ve Hz. Osman’a:
‘Ey Ebu Abdullah! Bu nedir?’ diye paluzenin ne olduğunu sordu.
O da şöyle cevap verdi:
‘Anam babam sana feda olsun! Biz yağ ile balı çanağa koyup ateşin
üzerinde ısıtıyoruz. Sonra kaynatıyoruz. Kaynadıktan sonra buğdayın
öğütülmüş özünü o bal ve yağın içerisinde kavuruyoruz. Sonra
katılaşıncaya kadar karıştırıyoruz. İşte gördüğünüz şekle giriyor’
Hz. Peygamber (sav) bu söz üzerine şöyle buyurmuştur:
‘Muhakkak bu yemek güzeldir’
Elenmemiş arpa ekmeği yerdi
Hz. Peygamber (sav) elenmemiş arpa ekmeği yerdi. Hz. Peygamber bazen salatalıkları yaş hurma ile bazen de tuzlayarak yerdi.
Hz. Peygamber’in nezdinde yaş meyvelerin en sevimlisi kavun (veya
karpuz) ve üzümdü. Kavunu bazen ekmek ve şekerle yerdi. Çoğu zaman da
yaş hurmalarla beraber yerdi.
Çoğu zaman üzüm salkımını ağzına götürür ağzıyla taneleri kopararak
yerdi. Ağzına götürdüğü salkımın taneleri sakalının üzerinde ipe
dizilmiş inci taneleri gibi görünürdü.
Üzülenin kalbini takviye eder
Hz. Aişe´nin rivayet ettiğine göre Hz. Peygamber kendisine şöyle
demiştir: ‘Ey Aişe! Bir çömlekte yemek pişirdiğiniz zaman o çömleğe
kabağı çokça koyunuz. Çünkü kabak üzülenin kalbini takviye eder’
Hz. Muhammed (S.A.V)
Her işe besmeleyle başlardı. "BESMELE ile başlamayan işin hayrı ve bereketi kesiktir." buyurmuştur.
Herkese selam verirdi "Allah katında insanların en değerlisi
karşılaştıklarında önce selam vermek için harekete geçendir."
buyurmuştur.
Boş sözlerden kaçınırdı. "Malayani şeyleri terk etmesi bir kişinin müslümanlığının güzel olmasındandır. " buyurmuştur.
Evine selam vererek girerdi.
Çocuklarla şakalaşırdı.
Bir evin kapısını en fazla 3 kez çalardı.
İsteyeni reddetmezdi. "Bana infak etmem ve yoksulluktan korkmamam emredildi. " buyurmuştur.
Karnı acıkmadan yemezdi. "Karnınız iyice acıkmadan yemeğe oturmayın; tam doymadan da kalkın. " buyurmuştur.
Elbisesini sağdan giyerdi.
Alışverişte sağ elini kullanırdı.
Ölmüş kişileri hayırla yad ederdi.
Yemeğin sonunda şükrederdi.
İnsanlara hediye verir ve hediyelerini kabul ederdi.
İnsanların en güler yüzlüsü idi.
İnsanlara latife (espri) yapardı.
Ondan asla kaba bir söz duyulmamıştı.
Temizliğe çok önem verirdi.
İşçinin emeğinin karşılığını hemen verirdi. " İşçinin ücretini alnının teri kurumadan veriniz." buyurmuştur.
Esnaflara dürüst olmayı tavsiye ederdi.
Komşu ilişkilerinde çok hassastı.
Evleneceklere yardım ederdi. Evlenenleride tebrik ederdi.
Hz. Ömer (RA) adaleti ONDAN öğrenmişti.
Karşısında titreyen bir adama " Korkma ! Ben kral değilim Kureyş'ten kuru ekmek yiyen kadının oğluyum." demişti.
Hayvanlara iyi bakılmasını ister aşırı yük yüklemeyi yasaklardı.
İyilikleri asla unutmazdı ayıpları da yüze vurmazdı.
Aksi bilinmedikçe hüsnüzan yapardı. " Başkası hakkında bana kötü bilgi
getirmeyin; ben yanınıza hakkınızda iyi düşünerek serin bir kalple
gelmek isterim." buyurarak hüsnüzannın esas olduğunu belirtmişti.
ALLAH RASÜLÜ'NÜN hayatında istikrar önemli bir yer tutar. " İbadetlerin en hayırlısı azda olsa devamlı olanıdır." buyurmuştu.
Hasta ziyaretini ihmal etmezdi.
Cenaze namazlarına katılırdı.
Irkçılık yapanları sevmezdi.
Hep hayrı tavsiye ederdi.
Yemekten önce ve sonra ellerini yıkardı.
Her konuda güvenilir bir insandı. " Dürüst ve güvenilir tüccar kıyamette
peygamberler sıddıklar ve şehitlerle beraber olarak diriltilecektir."
Ashabının hal ve hatrını sorardı çok nazikti kimseyi rahatsız etmezdi.
Herkese iltifat ederdi.
Dişlerin bakımına önem verirdi.
" İşkenceye hiçbir mazeret olamaz." derdi. Allah Rasülü savaş halinde
dahi kadın ve çocukların öldürülmesine hatta ölünün cesedine dahi
eziyeti yasaklamıştı.
Allah Rasülü yatmadan önce avuçlarını biribirine birleştirir İHLAS FELAK
NAS surelerini okur sonra da başından başlayarak mübarek vücudunu mesh
ederdi.
Ashabıyla tokalaştığında karşısındaki elini çekmedikçe kendisi çekmezdi.
Hapşırdığında eliyle ağzını kapatırdı.
Sohbetleri insanları usandıracak kadar uzun değildi.
NE DERSİNİZ DOSTLAR...O'NU (sallallahu aleyhi ve sellem) ÖRNEK ALMAMIZ ZAMANI DAHA GELMEDİMİ...?
tarafından 
Konu: Hz.Muhammed Mustafa (s.a.v) 'nin Gönül Penceresi 
